Nic

Bohaterowie powieści to współtwórcy – i ofiary – wczesnej ery polskiego kapitalizmu, pełnych optymizmu, a zarazem bezwzględnych lat 90. Krzysztof Lenart, były nauczyciel, rezygnuje z dawnych ambicji i zmienia się w menedżera konkurującej z McDonaldem sieci restauracji fastfood.

Do „wielkiej rodziny Positive’a” dołącza też małżeństwo z małego miasteczka, które porzuciło rodzinny biznes, a teraz z trudem znosi rosnące wymagania firmy. Nic to również wizerunek tych, którzy – jak cyniczny menedżer Euzebiusz Drutt – bawią się wyścigiem szczurów, a także – jak poeta Hehe – chcą oglądać nową rzeczywistość niczym fascynujący spektakl. Poruszający wielogłos kolejnych bohaterów tworzy przenikliwy i gorzki portret Polaków próbujących dostosować się do wymogów nowej rzeczywistości, która zmusza nie tylko do wymiany komunistycznej nowomowy na korporacyjny bełkot, ale też do odrzucenia dawnych hierarchii wartości, a często całkowitej rezygnacji z życia prywatnego.

To opowieść o zachłyśnięciu się światem konsumpcji i wielkich pieniędzy, o ambicjach, złudzeniach, wreszcie – krańcowym wypaleniu, które potrafi popchnąć do czynów ostatecznych.