Nasze prawo, przyrzeczenie i pozdrowienie. Zagadnienia instruktorskie
| Forma wydania | Książka |
| Rok wydania | 2017 |
| Autorzy | |
| Wydawnictwo |
Materiały prasowe Harcerskie prawo, przyrzeczenie i pozdrowienie w przeszłości. I.
Skauting polski powstawał wielkim wysiłkiem zbiorowym. Starano się znaleźć jak najlepsze formy organizacyjne, starano się o jak najgłębsze ujęcie zasad ideologii.
Zasady te, wzorem skautingu angielskiego, i u nas miały być zawarte w zwięzłych punktach Prawa, umocnione w życiu każdego skauta przyrzeczeniem.
Twórcy skautingu polskiego od pierwszej chwili zajęli zdecydowane stanowisko wobec wzorów angielskich:
„angielski skauting jest rzeczą doskonałą i nie można do niej wprowadzać zmiany treści bez obawy skrzywienia tej wspaniałej idei. Tylko formę można w pewnym stopniu zmienić, dostosowując do naszych warunków“ — pisze Małkowski w jednej z pierwszych gawęd obozowych“, drukowanych w r. 1911 w „Skaucie“.
„Pomysły szlachetnego i rozumnego generała angielskiego mają w sobie tyle pierwiastków wszechludzkich, że naogół nadają się dla każdego narodu“ — pisze prof. Piasecki w przedmowie do I wydania „Harców młodzieży polskiej“, których celem było „spolszczenie dzieła Baden Powella w całym tego słowa znaczeniu“.
Polskość ruchu polskiego miała się wyrazić również i w naszym Prawie skautowym, które miało być równie wszechludzkie jak skauting i równie polskie jak nasze stare tradycje i idea, w imię której Harcerstwo budziło się do życia w przededniu ostatniej, zwycięskiej walki o niepodległość.
Prawo tworzono wolno, stopniowo przechodząc od tłumaczenia przez niejednokrotne zmiany do wyrażenia się bardziej polskiego.
W pierwszych latach władze skautowe nie wydawały rozkazów, okólników i t. p. Skauting był o wiele bardziej ruchem, niż organizacją. Dzielono się dorobkiem, podawano przez „Skauta“ i bezpośrednio do wiadomości wszystkich takie czy inne projekty polskich form, dyskutowano z polskiego punktu widzenia różne zagadnienia skautowe.
| Numer ISBN | 978-83-8095-223-2 |
| Wymiary | 120x160 |
| Oprawa | twarda |
| Liczba stron | 92 |
| Język | polski |
| Fragment | Ćwiczenia 1. Każda druhna zapoznaje się samodzielnie z treścią artykułu p. t. „Harcerskie Prawo, przyrzeczenie i pozdrowienie w przeszłości“. Wynotowuje zapytania, uwagi, spostrzeżenia i t. p., które nasuną jej się w związku z tym artykułem. a) Zastęp instruktorski omawia na zbiórce zagadnienia wysunięte przez wszystkie, wchodzące w jego skład, druhny. Zestawienie wszystkich zagadnień i wyniki dyskusji nad niemi zastępowa wysyła do Harcerskiej Szkoły Instruktorskiej na Buczu. b) Każda druhna z zastępu instruktorskiego, prowadzącego pracę drogą korespondencyjną, przesyła do zastępowej wysunięte przez siebie zagadnienia. Zastępowa, po otrzymaniu prac wszystkich druhen z zastępu, omawia je w liście, który wraz z zestawieniem wszystkich wysuniętych zagadnień wysyła w odpowiedniej ilości odbitek do wszystkich członkiń zastępu i do Harcerskiej Szkoły Instruktorskiej na Buczu. 2. Na zbiórce zastępu instruktorskiego przeczytać wspólnie artykuł p. t. „W sprawie komentarza do Prawa Harcerskiego“. Przeprowadzić dyskusję według następujących wytycznych: a) Dlaczego komentarz do Prawa jest istotnie potrzebny? b) Jaką formę chciałybyśmy nadać nowemu komentarzowi? c) Jakie zagadnienia, wypływające z życia współczesnego chciałybyśmy widzieć rozwinięte z punktu widzenia harcerskiego w komentarzu dla młodzieży harcerskiej i w komentarzu dla dorosłych harcerek i harcerzy. To samo ćwiczenie zastosować w pracy korespondencyjnej. Wyniki zebrane przez zastępową przesłać na Bucze. 3. Każdej dwójce druhen z zastępu instruktorskiego (dobór dwójek dowolny) powierzyć przeprowadzenie przynajmniej jednego wywiadu w określonym czasie u osób wspólnie wybranych z pośród przedstawicieli miejscowego społeczeństwa, członków organizacyj i t. p. Temat wywiadu: Wobec jakich zagadnień współczesnych, wiążących się z wychowaniem młodzieży, należałoby zająć wyraźne stanowisko? Sprawozdanie z wywiadów, wraz z uwagami zastępowej o przebiegu ćwiczenia, przesłać do Harcerskiej Szkoły Instruktorskiej na Buczu. 4. W zastępie (drużynie) młodszych lub starszych dziewcząt, które już zapoznały się z treścią książeczki: „Nasze Siostry — nasze Patronki“, przeprowadzić ćwiczenia, mające na celu odnalezienie i omówienie zagadnień aktualnych w życiu patronki i ważnych w chwili obecnej z punktu widzenia samych dziewcząt. Ćwiczenie układa drużynowa sama lub z radą drużyny, dostosowując je do pracy na zbiórkach lub poza zbiórkami. Osiągnięte wyniki omówić na zbiórce zastępu instruktorskiego. Opis ułożonych ćwiczeń, ich przebiegu i osiągniętych wyników przesłać do Harcerskiej Szkoły Instr. na Buczu. W zastępie prowadzącym pracę korespondencyjnie, postępować jak przy ćwiczeniu 1. b). Uwaga. Szczegóły, tyczące przeprowadzenia ćwiczeń w danych warunkach pracy, ustala sama zastępowa. |
Podziel się opinią
Komentarze
