Namiot Karola Wojtyły

Jest rok 1979. Świat obiega sensacyjna wiadomość: wybrany zaledwie kilka miesięcy temu papież jest poetą! Jak zostanie to przyjęte? Czy to aby na pewno twórczość wysokich lotów? W Krakowie ruszają prace nad pierwszym tomem wierszy i dramatów Karola Wojtyły. Zadania dostarczenia materiałów Autorowi podejmuje się współredaktor Marek Skwarnicki. W czasach komunistycznego zniewolenia była to misja nader skomplikowana i obarczona dużym ryzykiem. Maszynopisy musiały zostać dobrze ukryte, by nie zarekwirowano ich przed przekroczeniem Żelaznej Kurtyny.
Symbolem tej podróży, a zarazem inspiracją do refleksji zawartych w tej książce stał się namiot należący niegdyś do Karola Wojtyły, który po latach posłużył jako niezbędny towarzysz długiej wędrówki poety i redaktora na spotkanie z Poetą i Papieżem. Do tego – wbrew temu, czego można by oczekiwać – rzeczowego spotkania wydawcy ze „swoim” Autorem doszło w Watykanie. Tak zaczyna się ta niezwykła opowieść o relacji dwóch ludzi, których połączyła miłość do Boga i poezji.