Najlepsze książki grudnia
Osobisty dziennik i zarazem esej o umieraniu, to hołd oddany przez Davia Rieffa matce, Susan Sontag, i jej ostatniej, przegranej bitwie z rakiem. Odważne, szczere i pełne skrajnych emocji świadectwo dziewięciu miesięcy choroby Sontag to jednocześnie intymna analiza związku matki z synem oraz głęboka refleksja na tym, jak pomóc poważnie choremu walczyć o życie, a kiedy trzeba - umrzeć z godnością. Rieff nie udziela na to pytanie łatwych odpowiedzi. Zastanawia się raczej, na czym polega i jakie emocje wywołuje zderzenie ze śmiercią. Syn musi się zmierzyć z gorzkim poczuciem winy tego, który przeżył, musi postawić sobie bolesne pytania, poradzić z poczuciem, że nie zrobił wystarczająco wiele. Próbuje także zrozumieć sens i przyczyny namiętnego pragnienia życia, które sprawia, że chory - tak jak Sontag - jest gotów zrobić wszystko, by wyrwać się chorobie. Opisując bohaterskie zmagania matki, podkreślając wsparcie ze strony lekarzy, ale dając także wgląd w bezduszność postępowania medycznego i gwałtowność
targających chorym i jego bliskimi emocji, Rieff wykracza poza indywidualną historię i opowiada o zmaganiu z ciałem, śmiercią i stratą.
