Monsieur Antoine

„Monsieur Antoine” Huberta Demory’ego to pasjonująca historia polskiego stylisty, syna ubogiego szewca, który 100 lat temu podbił Paryż i Hollywood stając się najsłynniejszym fryzjerem świata. Czesał koronowane głowy, największe gwiazdy: Dietrich, Garbo, Bardot. Wyzwolił kobiety
z kapeluszy, tak jak Coco Chanel uwolniła je z gorsetów.

Prawa ręka mistrza

Autorem książki jest Hubert Demory, francuski historyk i wiceprezes Towarzystwa Historycznego Auteuil i Passy. Zaczął pisać, zaintrygowany odkryciem, że w jednym z grobowców małego paryskiego cmentarza Passy spoczywa prawa dłoń mistrza Antoine’a. Historia tej „relikwii” jest klamrą spinającą biografię. Demory, opisuje nieznane wątki z życia Cierplikowskiego, kreśli precyzyjny portret „króla fryzjerów i fryzjera królów”. A także rozprawia się z jego skłonnością do konfabulacji, weryfikuje nieścisłości, które pojawiły się we wspomnieniach mistrza. Badania zajęły autorowi dwa lata. Dotarł do zapisków osób, które znały Cierplikowskiego i archiwalnych wywiadów, przestudiował pamiętniki Antoine’a. Powstała więc pełna detali, skrząca od anegdot opowieść. Jej dodatkowym walorem jest ekskluzywne, bogato ilustrowane wydanie.

Francuski badacz opisuje kolejne etapy życia Antoine’a, od dzieciństwa w Sieradzu i pierwszych praktyk w zakładzie wuja, przez spektakularne sukcesy w Paryżu i Hollywood, po ostatnie lata spędzone w ojczyźnie. Jedną z pierwszych klientek małego Antosia była siostra, której włosy utrwalał przy pomocy miodu. Uciekając przed służbą wojskową trafił do Francji, gdzie dzięki talentowi
i szczęściu zyskał sławę. Przy Rue Cambon 5 otworzył salon, który stał się zalążkiem międzynarodowego imperium fryzjerskiego. Do jego klientek należały: Marlena Dietrich, Greta Garbo, Pola Negri, Isadora Duncan, Mata Hari, Edith Piaf, Sarah Bernhardt, Betty Davies, Josephine Baker i Brigitte Bardot. Nadzorował prace 400 fryzjerów podczas przygotowań do koronacji króla Jerzego VI w 1936 r., a także kilkanaście lat później, gdy na tronie brytyjskiego imperium zasiadała królowa Elżbieta II. Z jego usług korzystało łącznie sześć koronowanych głów.

Ekscentryk i lokalny patriota

Cierplikowski był oblegany przez kobiety i podziwiany przez mężczyzn. Zawsze odważny i niezależny odniósł sukces dzięki rewolucyjnemu podejściu do kobiecego wizerunku. Sam także nie uznawał granic: spał w szklanej trumnie, zasypywał Sieradz kwiatami zrzucanymi z helikoptera, ufarbował swojego charta na niebiesko, zaprojektował samochód, którego wszystkie elementy (poza kierownicą i kołami) były kwadratowe. Zmęczony ekscentrycznym życiem, wrócił do Sieradza – tam spędził ostatnie lata i został pochowany w 1976 r.