Monachium. Zemsta

Książka jest prawdziwą opowieścią o prowadzonym przez Mossad izraelski (komando Komitet X) pościgu za ludźmi odpowiedzialnymi za masakrę jedenastu izraelskich sportowców podczas olimpiady w Monachium w 1972 roku. Wiadomość o ich śmierci była szokująca. Będąc pod wrażeniem grozy tych wydarzeń, które wzbudziły falę międzynarodowego współczucia, Golda Meir, ówczesna premier Izraela zdecydowała, że najwyższy czas uderzyć w samo serce palestyńskiego terroryzmu.

Grupa specjalnie wyselekcjonowanych agentów została przeszkolona, by wytropić i zabić przywódców OWP odpowiedzialnych za tę oraz inne, niedawno popełnione zbrodnie. Powieść to emocjonujące sprawozdanie z tej operacji. Książka opowiada o tym, jak agenci z całą bezwzględnością przystąpili do dzieła, tropiąc wyznaczone cele przeprowadzając precyzyjnie zaplanowane egzekucje. Odsłania drugą stronę medalu – straszliwy paradoks polegający na tym, że legalna władza w desperackiej walce przeciw terroryzmowi ucieka się do taktyki swoich przeciwników.

Avner, główny bohater opowieści był młodym, zaledwie dwudziestosześcioletnim agentem, gdy został mianowany dowódcą specjalnej grupy operacyjnej. Jego najwyższymi kwalifikacjami okazały się stalowe nerwy i wrodzony talent przywódczy. Grupa, która ulokowała się w Europie, musiała zerwać wszystkie kontakty z Izraelem, dysponując jednak nieograniczonymi funduszami na uzbrojenie oraz informacje. Jest to historia, której nie sposób się oprzeć. Wciąga nas dramatyzm każdej precyzyjnie zaplanowanej egzekucji. Obserwujemy nieuniknione potknięcia i meandry losu, które ostatecznie doprowadziły do zakończenia operacji.

To, że Avner całkowicie utracił wiarę w sens misji, a po jej przerwaniu odmówił powrotu do Izraela sprawiło, że był ścigany tak przez terrorystów, jak i przez ich przeciwników. Nie ulega wątpliwości, że za wszelką cenę powinien on zachować anonimowość, lecz jego historia, uwiarygodniona przez wiele źródeł, jest zbyt nadzwyczajna, by pozostała nie opowiedziana.