Moja pełnia czyli wiersze lubiane

[...] A moja poezja jest właśnie i taka, i owaka, liryczna i satyryczna, infantylna i złośliwa - straszny kłopot mają renomowani krytycy, którym tylko czysta liryka pasuje do ich poetyckiego sztambucha. Ach, jak trudno im się połapać w tej mojej różnorodności, w której nic nie jest gorszą poezją lub mniej ważną. Wszystko jest zawsze tą samą poezją, mną całą, mną rozmaitą, mną jednolitą, mną raz taką, a raz inną. Zależną od słońca i pluchy, od wzruszeń i buntów, od zmian księżyca i zmian konstytucji.
Ze wstępu autorki