Moja mama czarownica. Opowieść o Dorocie Terakowskiej

Portret pisarki wyłaniający się z opowieści jej córki, dziennikarki, jest fascynującym opisem osobowości niebanalnej, niezwykle silnej, twórczej, niepokornej. Przy okazji czytelnik poznaje wiele słynnych postaci życia kulturalnego, krakowskiej bohemy lat 50., 60., 70 – Piotra Skrzyneckiego, Wiesława Dymnego, Zygmunta Koniecznego, Bronisława Chromego, Andrzeja Bursę, Ludwika Jerzego Kerna, Leszka A. Moczulskiego. Wspomnienia rodziny i bliskich osób związanych z Dorotą Terakowską, fragmenty jej listów i książek czynią ten obraz bardzo intymnym, ale też niejednostronnym.

Książka zaczyna się nietypowo, jak na biografię, bo historią pewnego samolotu i pewnej dziewczyny. Samolotu, który miał być, ale nie został porwany i dziewczyny, która miała go porwać, ale nie porwała, za to spędziła nieprzyjemną noc w komisariacie Milicji Obywatelskiej i kilkanaście dni w Milicyjnej Izbie Dziecka. Tą 16-letnią wówczas dziewczyną była autorka książki, którą od tamtej pory co poniektórzy uparcie nazywają „Kaśka - porywaczka”. Całe zdarzenie było jedynie prowokacją i miało na celu skompromitowanie niewygodnych jak na tamte czasy dziennikarzy – Macieja Szumowskiego i Dorotę Terakowską.