Miś Misza 1. Oxygenesis

Przyjmijmy, że dzieje świata to jeden rok. Około kwietnia pojawiają się pierwsze rośliny. Szesnastego grudnia - dinozaury. A dziesięć dni później, 26 grudnia, pterodaktyle i spółka schodzą z areny dziejów. Potem jest parę dni spokoju, a zaledwie dwie minuty przed północą na scenę wkracza człowiek. Przedstawiona historia ma miejsce zaledwie parę sekund przed końcem roku, czyli końcem świata.<br> Dwie minuty sławy, które przypadły ludzkości, właśnie mijają. Mamy rok 2107. Świat został opanowany przez wielkie korporacje, inżynierię genetyczną, mutacje międzygatunkowe i reality-show na śmierć i życie. Powszechne stały się choroby popromienne, azotany w wodzie pitnej, ulepszacze do pieczywa oraz aromaty i smaki identyczne z naturalnymi. Cały świat opanowały zamęt i wariactwo. Czy rzeczywiście cały? Temu szaleństwu nie poddało się przecież jeszcze kilka szarych komórek w głowie pewnego osobnika. Gdzieś w pustynnej Eurabii, w rezerwacie dla nosicieli genów, siedzi w zamknięciu Miś Misza - ostatnia nadzieja dla tej
planety. Wielka nadzieja kudłatych...