Miód

Skoro światową sławę Tonino Guerra zawdzięcza filmowi - scenariuszom, które napisał dla Felliniego, De Siki, braci Tavianich, Bellocchia, Antonioniego - najłatwiej byłoby powiedzieć we wstępie do jego wierszy, że z tą poezją otrzymujemy jedno ze źródeł Amarcorda, olśniewające i trafne. Jest to zresztą stwierdzenie prawdziwe - czytelnik Miodu znajdzie na przykład w tym zbiorze chłopską witalność, desperację i radość, która cechuje wuja wariata, wołającego z drzewa "Voglio una donna!" ("Chcę kobiety!"). Lecz wiersze Guerry nie są wyłącznie głosami do jego scenariuszy. Są dużej klasy poezją, z gatunku, którego w polszczyźnie nie znamy.