Miguel de Saavedra Cervantes

Pisarz hiszpański.

Twórca nowożytnej powieści europejskiej, autor Don Kichota jednego z arcydzieł literatury światowej.

W 1569 wstąpił na służbę u kardynała Acquaviva, następnie zaciągnął się do wojska i w 1571 roku uczestniczył w bitwie mororskiej z Turkami pod Lepanto.

Porwany przez piratów w czasie powrotu do Hiszpanii, w latach 1575 - 1580 przebywał w niewoli angielskiej, aż wreszcie, wykupiony, powrócił do ojczyzny.

W 1585 Cervantes opublikował swe pierwsze większe dzieło literackie Galatea, konwencjonalny romans pasterski.

Od 1581 do 1590 napisał ok. 20 utworów dramatów, wystawianych z powodzeniem przez trupy aktorskie. Niestety, zachowały się jedynie 2 spośród nich, w tym sławna, patriotyczna tragedia El cerco de Numancia.

W 1615 wydał w jednym tomie 8 komedii, wykazujących wpływ dramaturgii Lopego de Vega, i tyleż intermediów (entremeses) - realistycznych scenek obyczajowych, stanowiących najbardziej wartościowyą część jego spuścizny dramatopisarskiej.

Don Kichot i Nowele przykładne reprezentują prozę narracyjną, kształtującą się wówczas powieść i nowelę; są to utwory oparte na obserwacji i na ironicznej interpretacji współczesnego życia, postaci i obyczajów.

Don Kichot, pomyślany pierwotnie jako parodia poczytnych wówczas fantastycznych i anachronicznych romansów rycerskich (np. Amadís de Gaula), rozwinął się w dzieło dające obszerną, krytyczną charakterystykę społeczeństwa hiszpańskiego przeł. XVI i XVII w.

Dwaj główni bohaterowie, Don Kichot i jego giermek Sancho Pansa, stali się przysłowiowymi postaciami o walorach ogólnoludzkich symboli, pobudzającymi szereg pokoleń do moralno-filozoficznych i psychologiczno - socjalnych rozważań nad naturą ludzką, nad relacjami między jednostką a społeczeństwem.

Błędny rycerz, podejmujący samotną walkę ze światem w obronie sprawiedliwości, kształtujący rzeczywistość wg własnej fantazji, stał się jedną z najpopularniejszych postaci literatury światowej, wraz ze swym rubasznym sługą rzecznikiem realizmu i zdrowego rozsądku, oraz Dulcyneą wyidealizowanym przedmiotem swej miłości.

Wiele wydań jeszcze za życia pisarza, a zwłaszcza ogromna ich liczba po jego śmierci, przekłady na kilkadziesiąt języków, niezliczone interpretacje i komentarze świadczą o niezwykłej żywotności i wiecznej aktualności dzieła.