Mieczysław Jastrun

Poeta,eseista, tłumacz.

Studiował germanistykę, polonistykę i filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim (1923-1929). Pracował potem jako nauczyciel polonista w kilku miastach.

Pierwsze 2 lata wojny spędził we Lwowie, następnie przedostał się do Warszawy, gdzie współpracował z prasą konspiracyjną. Po wyzwoleniu w Lublinie, a później w Łodzi, gdzie był współredaktorem tygodnika "Kuźnica". Od 1949 roku w stolicy.

Czołowy poeta współczesny, którego droga pisarska współtwoerzy obraz przemian poezji naszych dni. Twórczość traktowana jest tu jako narzędzie budowania świadomości, gromadzenia wiedzy historiograficznej i egzystencjalnej, jako pewien sposób duchowego opanowania kultury i tradycji wiekiej poezji narodowej.

W swojej twórczości nawiązywał do romantyków i symbolistów, szczególnie do Rilkego. W poezji okresu okupacji i po zakończeniu II wojny światowej umieścił refleksję patriotyczną i egzystencjalną o grozie wojny, śmierci, zagłady.

Autor książek eseistycznych i biograficznych, takich jak Mickiewicz, Poeta i dworzanin. Rzecz o Janie Kochanowskim. Autor esejów o tradycjach kulturalnych od starożytności po współczesność, niekiedy bardzo krytycznych, doszukujących się w XX w. znamion kryzysu cywilizacyjnego, np. Mit śródziemnomorski, Wolność wyboru, Eseje, Podróż do Grecji. Także szkice o poezji i jej twórcach: Wizerunki, Między słowem a milczeniem. Tłumaczył poezję rosyjską i symbolistów. Autobiograficzna powieść Piękna choroba. Zobacz Poezje.