Metamorfozy przestrzeni (Tom 1). Metamorfozy przestrzeni. Idea, treść, forma

Książka jest zbiorem artykułów z konferencji „Metamorfozy przestrzeni”, która odbyła się 21 maja 2013 roku na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Teksty z różnych punktów widzenia naświetlają tytułowy fenomen zmian przestrzeni. Zajmują się tematami miasta (planowaniem urbanistycznym, przestrzenią publiczną, rewitalizacją ulic śródmiejskich czy terenów pokolejowych, sztuką publiczną, osiedlami, kształtowaniem placów zabaw) oraz architektury (domem, cyklem życia materiałów, wytwarzaniem energii dla budynku, środowiskiem pracy, ekonomiką inwestycji w budynki zabytkowe, rewitalizacją hali stoczni oraz dworców kolejowych). Fragment recenzji: Książka „Metamorfozy przestrzeni. Idea, treść, forma” powstała w wyniku zorganizowania konferencji naukowej dla i przez doktorantów Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Udział brali oczywiście także ich koleżanki i koledzy z innych uczelni. […] książka nie jest prostym uszeregowaniem obok siebie „jak leci” kolejnych tekstów. Jest autonomicznym bytem, naświetlającym z różnych punktów widzenia ów tytułowy fenomen zmian przestrzeni. Właśnie takie sformułowanie, zmiany przestrzeni, a nie zmiany w przestrzeni, bardzo dobrze odpowiada czasom, w jakich żyjemy i pracujemy jako architekci / urbaniści. Przestrzeń, która nie jest objęta ochroną jak inne wyczerpujące się dobra i w związku z tym jakoby nie odnosi się do niej obowiązek dbałości o nią, jak powiada doktryna zrównoważonego rozwoju, jest niszczona w ramach realizacji neoliberalnej wolności gospodarczej. […] Niekorzystna dla przestrzeni doktryna prawna powoduje, że przestrzeń nie pozostaje po wybudowaniu domu czy ich zespołu taka jak przedtem, zmienia się całkowicie i nieodwracalnie. Czyli, powtórzmy, nie zmiany w przestrzeni ale zmiany jej samej. Prosty ogląd choćby krajobrazu w mieście i poza nim wskazuje, do czego to wszystko prowadzi. W tym kontekście książka wydawana przez Naukowy Klub Architektury jest zdumiewająco aktualna. Podzielona na trzy części, analizuje idee, treści i formę zmian przestrzeni. Z drobnych elementów, z poszczególnych artykułów redaktorzy książki ułożyli spójną i interesująca całość, która wchodzi w dyskusję z opisanymi wyżej niedostatkami w myśleniu o mieście i urbanistyce. […] widać, że autorzy tekstów zajmują się zagadnieniami aktualnymi, nie mającymi jeszcze pewnych rozwiązań. Dlatego zawarte w tekstach propozycje nabierają oryginalnego charakteru, stają się wkładem autorów w praktykę i teorię urbanistyki i architektury. Z tego względu można polecać książkę jako wartościową i interesującą lekturę o wysokim poziomie profesjonalnym. Fragment drugiej recenzji: Z wielką przyjemnością odbieram publikację Naukowego Klubu Architektury Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej pt. „Metamorfozy przestrzeni. Idea, treść, forma”, która przygotowana została przez doktorantów Studium Doktoranckiego WAPW jako podsumowanie majowej konferencji naukowej „Metamorfozy przestrzeni”. Książka zawiera eseje pogrupowane według trzech tematów zasygnalizowanych w podtytule, a poruszane w nich wątki stanowią naturalne odbicie aktualnych dylematów współczesnej urbanistyki, w tym konsekwencji procesu szczególnego nasilenia społecznej aktywności w miastach. Sztuka budowy miast – jak świat stara i jak świat zmienna – choć w świecie sztuki niekoniecznie i nie zawsze obecna, jest dziś niezwykle atrakcyjnym polem badawczym różnorodnych zjawisk wykreowanych przez „płynną ponowoczesność”. Jeśli wierzyć współczesnej nauce badającej endogeniczne czynniki wzrostu ekonomicznego miast i pomyślnego bytu ich mieszkańców, wśród tych kluczowych zauważa się warunki sprzyjające kreowaniu wartości. Zatem „metamorfozy przestrzeni”, dotykające wartości i idei właśnie, obok ich zmiennej treści i dobieranej formy starają się nam na nowo opisać współczesne miasto, sens miejsc własnych, lokalności i wielkoprzestrzennego wymiaru w kontekście zadań urbanistyki społecznej, czy może raczej uspołecznionej, odwołując się do wątków dobrze znanych w literaturze, dotyczących roli i znaczenia tożsamości w pracy architekta–urbanisty. Przekazują wiedzę skumulowaną na różnych poziomach percepcji przestrzeni miasta, wiedzę istotną dla naszego rozumienia zmiennych i komplikujących się coraz bardziej procesów społecznych, ekonomicznych i kulturowych miejskiej, ponowoczesnej rzeczywistości, aby służyć mogła przemianom świadomym, odpowiedzialnym i społecznie akceptowanym o jak najszerszym współuczestnictwie. Oddana w ręce Czytelników publikacja niewątpliwie przyczyni się do innego spojrzenia i nowej refleksji nad współczesną urbanistyką, miastem i architekturą.