Mary Westmacott

Powieściopisarka angielska. Zamężna najpierw za pułkownikiem, w okresie II wojny światowej pracowała społecznie jako pielęgniarka, a potem za archeologiem, uczestniczyła w pracach wykopaliskowych na Bliskim Wschodzie. Ale zaraz po I wojnie światowej jęła się twórczości literackiej w dziedzinie powieści detektywistycznej, do której wniosła własny, wysoce oryginalny wkład artystyczny.
Na całym świecie znana jest jako Królowa Kryminałów. Autorka kilkudziesięciu niezwykle poczytnych powieści wyróżniających się logiką i precyzyjną konstrukcją sensacyjnej intrygi. Stworzyła oryginalne postaci, które na trwałe weszły do literatury: niezwykle bystrą i uroczo staroświecką pannę Jane Marple oraz ekscentrycznego Belga, Herkulesa Poirot, najsłynniejszego detektywa od czasów Sherlocka Holmesa. Tylko Biblia i dzieła Szekspira osiągnęły większe nakłady niż jej książki.
Już w debiutanckiej powieści Tajemnicza historia w Styles (1920, The Mysterious Affair at Styles) wprowadziła postać belgijskiego detektywa Herculesa Poirot, która pojawiać się będzie odtąd w wielu jej utworach; w późniejszych dołączy doń dobrotliwa starsza pani Jane Marple, równie skutecznie jak Poirot rozwikłująca najtrudniejsze zagadki kryminalne. Powieści Christie, których napisała ponad 60, charakteryzują się nie tylko wymyślnością intrygi, ale także sceptycznym, dobrotliwym humorem, bogatym językiem, nawiązującym w pastiszowy sposób do angielskiej tradycji literackiej, a także błyskotliwymi dialogami; do najbardziej cenionych należą: Błękitny expres (1928. The Mystery of the Blue Train), Morderstwo na plebanii (1930, The Murder at the Vicarage) oraz Hotel na wybrzeżu (1941, Evil under the Sun). Napisała również znaną w wielu krajach sztukę kryminalną Pułapka na myszy (1956, The Mouse Trap). Pośmiertnie wydana Autobiografia (1994, Autobiograpy) przysporzyła badaczom życia pisarki
więcej trudnych zagadek, niż ona sama zawarła w intrygach swoich utworów. Większość polskich przekładów Agathy Christie zawdzięczamy T.J. Dehnelowi.