Marilyn

Marylin Monroe przez jakiś czas mieszkała w domu dziecka. Tam ukształtowane zostały pewne cechy charakteru, które potem wywarły decydujący wpływ na przebieg jej kariery i na życie. Były to m.in.: zamknięcie w sobie, narcyzm, skłonność do eksbicjonizmu, poczucie krzywdy, wewnętrzna pustka, uraza do świata, kompleks niższości, skłonność do konfabulacji oraz wybujała ambicja. Mimo tego nienajszczęśliwszego zestawu, Marylin została wielką gwiazdą, a jej wyjątkowemu urokowi oparło się niewielu mężczyzn. Z pewnością nie należeli do nich: legendarny baseballista Joe DiMaggio, wybitny dramaturg Arthur Miller czy prezydent Stanów Zjednoczonych John F. Kennedy. Marylin Monroe poddała się wielu zabiegom aborcji. Prawdopodobnie dlatego miała problemy z donoszeniem ciąży. Nadużywała środków pobudzających i uspokajających. Przechodziła przez okresy ciężkiej depresji. Kilkakrotnie usiłowała popełnić samobójstwo.

Terapie u znanych psychoanalityków nie przynosiły oczekiwanych rezultatów. Mimo licznych związków, romansów i miłosnych przygód do końca życia (zginęła w tajemnicznych okolicznościach, którym autor poświęca ostatni rozdział książki) pozostała osobą bardzo samotną.