Małgorzata Hillar

Poetka. Tworzyła lirykę osobistą, poświęconą głównie tematyce miłosnej, odznaczającą się komunikatywną formą, prostotą w opisie wrażeń i doznań zmysłowych, konkretnością obserwacji rzeczywistości.

Zaraz ma początku nowej epoki, po 1956 roku stała się na pewien czas najpopularniejszą, rzeczywiście przez szerokie kręgi czytaną poetką. Orzeczono więc pośpiesznie, że jest to "poezja łatwa".

To prawda, że nie jest trudna, zapomniano jednak, że to jeszcze trochę za mało, że inni poeci, nietrudni, jednak nie byli przez wszystkich znani i cytowani.

Program duchowy Hillar miał szlify nowoczesności, równocześnie wiele uzasadniał. Zresztą trzeba przyznać, że poetka umiała znaleźć właściwy głos i proporcję, a zdarzały się również metafory tak frapujące, jak "sowa siedzi na dachy narysowana". Rzadko nam się tyle ciepła w literaturze współczesnej nadarzy.