Łódź w latach 1956-1957

Październik ’56 to obok okresu legalnej działalności NSZZ „Solidarność” w latach 1980–1981 jedyny czas w dziejach PRL, kiedy do głosu doszło społeczeństwo.

Mieszkańcy Polski na krótko przestali być bierną, zniewoloną masą ludzką, a stali się obywatelami, autentycznym podmiotem życia społecznego. Żyjący dotąd w strachu ludzie śmiało wyrażali opinie, stawiali żądania, otwarcie dawali wyraz swoim przekonaniom ideologicznym i religijnym.

Mocno i zdecydowanie zabrzmiały hasła patriotyczne. Żądano od władz, aby kierowały się w polityce zagranicznej polską racją stanu i domagano się zerwania z gospodarczym uzależnieniem od Związku Sowieckiego.

Książka jest najpełniejszym dotychczas opisem wydarzeń Października ’56 w Łodzi, uzupełnionym kilkudziesięcioma wcześniej niepublikowanymi dokumentami i zdjęciami ze zbiorów Instytutu Pamięci Narodowej Oddział w Łodzi, Archiwum Akt Dawnych, Archiwum Archidiecezji Łódzkiej, Archiwum Państwowego w Łodzi, Archiwum Uniwersytetu Łódzkiego, Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi, Muzeum Harcerstwa w Warszawie, Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi, Teatru Nowego w Łodzi oraz osób prywatnych.

Łódź w latach 1956–1957 powstała w 2006 r. w Oddziałowym Biurze Edukacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej Oddział w Łodzi jako praca zbiorowa pod redakcją Leszka Próchniaka i Janusza Wróbla (pozostali autorzy: Krzysztof Lesiakowski, Joanna Żelazko).