Listy do brata

Twórca, nie doceniany za życia, który nie sprzedał ani jednego obrazu, żyjący w nędzy i naznaczony piętnem szaleństwa, zawsze samotny, zwierza się ze wszystkich swych uczuć i myśli - zarówno wzniosłych, związanych ze sztuką, Bogiem i ludźmi, jak i banalnych, dotyczących spraw życia codziennego. Autentyzm i ciągłość tej korespondencji, prowadzonej od dwudziestego roku życia aż do samobójczej śmierci, składają się na swego rodzaju autobiografię, którą czyta się jak pasjonującą opowieść o tragicznym życiu wybitnego artysty i człowieka wielkiego formatu.