Leon Degrelle

Léon Degrelle to belgijski polityk sympatyzujący z faszystowskimi Niemcami. Podczas wojny walczył w belgijskiej sekcji Wermachtu. Po 1945 roku osiadł w Hiszpanii i działał w ruchach neonazistowskich.

Léon Degrelle — biografia

Léon Degrelle urodził się 15 czerwca 1906 roku w Bouillon, na terenie Belgii. Pochodził z katolickiej rodziny piwowarów. Ukończył jezuicką szkołę średnią w Namur, a następnie studia prawnicze na Uniwersytecie w Louvain. W czasach studenckich działał w Akcji Katolickiej. Przyswajał jednocześnie poglądy Charlesa Maurrasa i jego szkoły nacjonalizmu integralnego.

W 1930 roku Léon Degrelle udał się do Meksyku, gdzie panowało powstanie Cristeros. Tam napisał cykl artykułów na temat prześladowania katolików przez meksykański rząd. Po powrocie do ojczyzny objął stanowisko dyrektora katolickiego wydawnictwa „Christus Rex”. Taką również nazwę nosił ruch faszystowski Léona Degrelle założony w 1935 roku. Ugrupowanie uzyskało wynik ponad 11 proc. w mających miejsce rok później wyborach do belgijskiego parlamentu.

Léon Degrelle podczas II wojny światowej

Jeszcze przed wojną Léon Degrelle współpracował z administracją nazistowskich Niemiec. Wziął między innymi gościnny udział w zjeździe NSDAP. Po wkroczeniu armii niemieckiej do Belgii został aresztowany przez stronę aliancką i wydany Francuzom, a następnie uwolniony. Léon Degrelle wstąpił w stopniu szeregowca do Legionu Walońskiego, utworzonego w ramach Wermachtu w 1941 roku. Walczył na froncie wschodnim, między innymi w starciach nad Dnieprem i pod Czerkasami.

Léon Degrelle był wielokrotnie ranny w bitwach. Jego starania zostały docenione i pod koniec wojny służył już w stopniu SS-Standartenführera, czyli pułkownika. Otrzymał również szereg odznaczeń hitlerowskich z rąk samego Führera.

Léon Degrelle – emigracja

Za współpracę z nazistowską Trzecią Rzeszą Léon Degrelle został skazany zaocznie na karę śmierci. Wyrok zapadł w listopadzie 1944 roku. Degrelle zbiegł jednak do Danii, a potem do wciąż kontrolowanej przez Niemców Norwegii, gdzie zaoferowano mu do dyspozycji samolot, którym uciekł na południe. Wylądował awaryjnie na plaży w hiszpańskim San Sebastián. Przeżył mimo odniesienia poważnych obrażeń.

Jego ciężki stan zdrowia stał się pretekstem do odmowy władz frankistowskich ekstradycji Léona Degrelle'a do Belgii. Po uciecze ze szpitala polityk przybrał nową tożsamość Juana Muñoza lub Leona Jose de Ramirez Reiny. Zamieszkał w Madrycie, gdzie otworzył prywatne przedsiębiorstwo. Léon Degrelle przeżył kilka zamachów na swoje życie. W 1954 roku podjął próbę powrotu do ojczyzny, wznowienia procesu i oczyszczenia się z zarzutów, jednak belgijski rząd definitywnie odmówił powtórzenia dochodzenia.

Léon Degrelle zmarł 31 marca 1994 roku śmiercią naturalną w wieku 87 lat, w szpitalu San-Antonio-Park w Maladze. Do końca życia propagował tzw. kłamstwo oświęcimskie i negował holocaust.

Léon Degrelle – książki

Léon Degrelle jest autorem kilku książek zawierających wspomnienia z czasów II wojny światowej. Spośród tytułów warto wymienić, chociażby „Front wschodni 1941-1945. Wspomnienia” (1969). Poza tym w dorobku literackim Léona Degrelle'a znalazły się publikacje nawiązujące do ideologii faszystowskiej, na przykład „Płonące dusze” czy „Wiek Hitlera”.