Scenarzystka Katarzyna Borkowska i aktorka Anna Cieślak zostały tegorocznymi laureatami nagrody im. Leona Schillera dla młodych twórców i teoretyków teatru.
Nagrody przyznawane są przez Związek Artystów Scen Polskich (ZASP). Uroczystość wręczenia odbędzie się 26 marca, w przeddzień międzynarodowego święta teatru.
14 marca br. przypada 120. rocznica urodzin patrona nagrody, wybitnego reżysera Leona Schillera. Zgodnie z 50-letnią tradycją w tym dniu ZASP ogłasza nazwiska laureatów nagrody. Przyznawana jest ona aktorom, którzy nie ukończyli 30. roku życia, reżyserom przed 40. rokiem życia oraz teoretykom teatru, którzy nie mają jeszcze 45 lat. Kandydatów proponują lokalne oddziały ZASP.
W tym roku nie wyróżniono żadnego krytyka, reżysera ani historyka teatru. Nagrodzona została scenograf i aktorka.
Katarzyna Borkowska została wyróżniona za twórcze osiągnięcia w dziedzinie scenografii, zaś Annę Cieślak nagrodzono za znakomite kreacje na scenie krakowskiego Teatru im. Juliusza Słowackiego. Obie artystki zostały nominowane do nagrody przez Oddział Krakowski ZASP.
Katarzyna Borkowska ukończyła scenografię na krakowskiej ASP. Regularnie współpracuje z reżyser Mają Kleczewską („Czyż nie dobija się koni”, „Czajka”, „Makbet”, „Woyzeck”, „Sen nocy letniej”, „Fedra”). Była także autorką scenografii do sztuki „Polaroidy” w reż. Michała Kotańskiego w krakowskim Narodowym Starym Teatrze.
Anna Cieślak jest absolwentką krakowskiej PWST. W 2004 roku otrzymała na XLIV Kaliskich Spotkaniach Teatralnych nagrodę Jury Młodzieżowego za rolę Nataszy w przedstawieniu dyplomowym „Ćwiczenia z Czechowa według Trzech sióstr”. Doceniona została także jej rola w filmie „Masz na imię Justine” (nagrody na festiwalach w Gdyni, Wrześni i Mons). Obecnie jest związana z krakowskim Teatrem im. J. Słowackiego.
Nagroda im. Leona Schillera przyznawana jest od 1956 roku. Wśród laureatów z ostatnich lat są m.in. Krystian Lupa, Edyta Jungowska, Agnieszka Glińska, Teatr Montownia, Kabaret Mumio, redakcja „Ruchu Teatralnego”.
Leon Schiller urodził się 14. marca 1887 roku. Studiował filozofię i polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutował jako piosenkarz w kabarecie Zielony Balonik (1906), a jako reżyser w 1917 roku w stołecznym Teatrze Polskim. Współpracował z teatrami w Warszawie, Łodzi i Lwowie.* Zasłynął interpretacją dramatów Adama Mickiewicza (m.in. głośne „Dziady” w stołecznym Teatrze Polskim w 1934 r.).Podczas wojny więziony na Pawiaku i w Oświęcimiu. *Po wojnie rektor PWST w Łodzi, redaktor naczelny pisma „Teatr” oraz twórca „Pamiętnika Teatralnego”. Zmarł 25 marca 1954 roku.