Saul Bellow, noblista z 1976 roku
Laureat literackiej Nagrody Nobla w 1976 roku.
Urodził się w Kanadzie. Podczas II Wojny Światowej służył w piechocie morskiej. Wykładał na kilku amerykańskich uniwersytetach. Mieszkał w Paryżu i Rzymie, wiele podróżował po Europie. Był czołowym przedstawicielem tak zwanego nurtu żydowskiego w literaturze amerykańskiej.
Zadebiutował w 1944 roku powieścią psychologiczną Stan zawieszenie. Trzykrotnie nagrodzono go National Book Award: za Przypadki Augiego Marcha, Herzoga oraz Planetę pana Sammlera, a w 1975 roku otrzymał Nagrodę Pulitzera za powieść Dar Humboldta. W 1976 Szkocka Rada Sztuk Pięknych mianowała go honorowym członkiem Towarzystwa Neila Gunna i w tym samym roku przyznano mu Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury "za humanistyczne zrozumienie i subtelną analizę współczesnej kultury zawarte w jego twórczości". W 1984 prezydent Mitterand nadał mu Komandorię Legii Honorowej, a w 1990 roku został odznaczony medalem National Book Foundation za wybitny wkład do literatury amerykańskiej. Przez długie lata mieszkał w Chicago.
W swojej twórczości zajmował się jednostkami wyobcowanymi i nadwrażliwymi. Stworzył specyficzny tym tragikomicznego antybohatera - inteligenta żydowskiego, który próbuje zrozumieć sens istnienia i zmaga się ze współczesnym społeczeństwem.