Josif Brodski, noblista z 1987 roku
Poeta, eseista, dramatopisarz i tłumacz rosyjski. W 1972 roku został zmuszony do emigracji, osiedlił się w Stanach Zjednoczonych, gdzie wykładał literaturę rosyjską na uniwersytetach.
Opublikował między innymi: Wiersze i poematy (1965), Postój na pustyni (1970), Koniec pięknej epoki. Wiersze 1964-1971 (1977), Część mowy (1977), Nowe stance dla Augusty. Wiersze do M.B. 1962-1982 (1982), Elegie rzymskie (1982), Urania (1987), Jesienny krzyk jastrzębia (1990) - pierwszy tom poety oficjalnie wydany w jego ojczyźnie, Pofałdowany teren. Podróże z komentarzami (1995).
Oprócz zbiorów wierszy poeta wydał również sztukę teatralną Marmur (1984) oraz tomy esejów Mniej niż jeden (1986), Śpiew wahadła (1986) i O smutku i rozumie (1995). Eseje pisał Brodski po angielsku. Głośnym echem w świecie odbiła się także jego polemika z czeskim pisarzem Milanem Kunderą na temat roli Rosji w Europie.