Kveta Legatova

Květa Legátová - właściwie: Věra Hofmanová (ur. 1919 w Podolí koło Brna), jest absolwentką czterech kierunków studiów (bohemistyka, germanistyka, fizyka i matematyka) uniwersytetu w Brnie. Przez całe życie pracowała jako nauczycielka, przeważnie w górskich pogranicznych wioskach, dokąd wysyłały ją władze komunistyczne. Pisała i publikowała już w czasach studenckich, lecz swoich tekstów nigdy nie podpisywała własnym nazwiskiem (m.in. wydała zbiór opowiadań Postavičky, 1957 i powieść Korda Dabrová, 1961). Jest autorką wielu tekstów dramatycznych, w tym słuchowisk radiowych, dialogów i skeczy, z których większość została zrealizowana w radiu, telewizji i w teatrach (drukiem ukazały dwa wybory tych tekstów: Pro každého nebe, 2003 i Posedla a jiné hry, 2004). Wydała również zbiór opowiadań kryminalnych Nic není tak prosté (2006) oraz drobne prozy humorystyczne Mušle a jiné odposlechy (2007).

Květa Legátová zasłynęła przede wszystkim jako autorka cyklu poetyckich opowiadań Żelary za które w 2001 roku otrzymała nagrodę państwową (a z którymi polscy czytelnicy już mieli okazję się zapoznać), oraz noweli Hanulka Jozy, na której motywach Ondřej Trojan w 2003 r. nakręcił film nominowany do Oskara.