Kurtyzana i pisklęta. Czyli krzywe zwierciadło namiętnego działania albo inaczej studium chaosu

To ostatnia z wielkich powieści, ujmująca w surrealistycznej konwencji groteskową wizję rzeczywistości polskiej lat sześćdziesiątych. Główna bohaterka, kurtyzana - monstrum kobiecości, luksusowa kokota przedwojennego typu, a zarazem współczesne wcielenie Fausta - podpisuje pakt z demonicznym profesorem - jej dawnym kochankiem, obecnie reżimowym naukowcem - i zostaje wtłoczona w komunistyczną rzeczywistość, w której zmaga się ze swoimi antagonistami - z jednej strony z uczonym protektorem, uosabiającym demoralizujący wpływ wszelkiej władzy, a z drugiej pisklętami, czyli awangardą społeczną, której obraz został stworzony przez Niemczyka na podstawie quasi-socjologicznych obserwacji w środowisku hipisów krakowskich. Donkiszotowska walka kurtyzany staje się więc również walką o ocalenie własnego ja, konfrontowanego nieustannie z maskami narzucanymi każdej indywidualności w społeczeństwie spektaklu.