Salman Rushdie

Przez dziesięć lat pracował jako autor reklam, usiłując pisać prozę. Zadebiutował powieścią Grimus (1974). Międzynarodowy sukces przyniosła mu druga powieść Midnight's Children), fantastyczno-polityczna saga o dzieciach urodzonych w chwili uzyskania niepodległości przez Indie, wielowarstwowe dzieło traktujące o powiązaniu jednostkowych losów z historią indyjskiego subkontynentu.

Książka zyskała najwyższe uznanie krytyki i otrzymała Nagrodę Bookera, lecz wywołała również skandal polityczny wskutek ostrej reakcji Indiry Gandhi, niepochlebnie tam sportretowanej.

W 1987 roku Rushdie wydał The Jaguar Smile (Uśmiech jaguara), zbiór reportaży z wojny w Nikaragui, w którym wystąpił jako zwolennik rewolucji sandinowskiej, broniąc jej zarówno przed imperializmem, jak i komunizmem. W 1988 roku ukazała się kolejna powieść-rzeka Szatańskie wersety - rozgrywająca się na dwóch planach czasowych opowieść, w której, obok apokryficznej historii stanowiącej epizod z życia proroka Mahometa, ukazane są współczesne losy dwóch alegorycznych, a zarazem nader realnych postaci - anioła zła i dobrego szatana.

Zło współczesnej cywilizacji Zachodu przeciwstawione tu zostało złu fanatyzmu religijnego Wschodu. Książka ta w lutym 1989 roku ściągnęła na autora klątwę ajatollaha Chomeiniego połączoną z wyrokiem śmierci, co rozpętało furię nienawiści do pisarza wśród wyznawców islamu. Od tamtej pory Rushdie pozostaje w ukryciu.