Księżyc w nauce i kulturze Zachodu

Księżyc to wielowątkowa opowieść o tym, w jaki sposób człowiek oswajał i poznawał to najbliższe Ziemi ciało niebieskie, a w końcu – jak przygotowywał się do jego zdobycia. Bez Księżyca nie byłoby pierwszych kalendarzy, ale i wielu ważnych dzieł sztuki, takich jak nokturny Rubensa. Ruchy Księżyca fascynowały astronomów wszystkich epok, budziły także zainteresowanie praktyków, szukających metod wyznaczania długości geograficznej na morzu. To selenografia dała początek tworzenia map innych ciał niebieskich. Księżyc inspirował poetów (Julian Tuwim stworzył nawet na własny użytek „Lunotekę”), stał się też bohaterem pierwszych opowieści o mieszkańcach innych światów i o lotach kosmicznych. Poruszając te i wiele innych tematów, autor zaprasza czytelnika na niezwykłą wędrówkę przez dzieje ludzkości od najdawniejszych czasów (budowle megalityczne, starożytny Egipt i Mezopotamia) po wiek XX, przez pracownie uczonych, artystów i pisarzy.