Thomas Bernhard

Franz Josef Murau, wyrodny syn zamożnej austriackiej rodziny, wiedzie żywot intelektualisty na dobrowolnym wygnaniu w Rzymie.
Wiadomość o tragicznej śmierci rodziców budzi w nim ciąg koszmarnych wspomnień z przeszłości i pragnienie unicestwienia, usunięcia poza nawias świadomości wszystkiego, przed czym do tej pory uciekał, wszystkiego, co w swej niezgodzie na jakikolwiek fałsz negował. Rozpoczyna proces „wymazywania”, aktywnego zapominania rodziców, którzy ukrywali po wojnie nazistowskich funkcjonariuszy, znienawidzonej ojczyzny, rodzinnej posiadłości, której sama nazwa, Wolfsegg, jest dla niego symbolem egoizmu, zakłamania, oportunizmu i duchowego lokajstwa.