Tajny dziennik - Miron Białoszewski (Znak)
Nikt nie mógł przeczytać Tajnego dziennika wcześniej. Cała twórczość Białoszewskiego to osobliwy pamiętnik. To dzieło – ze względu na stopień szczerości i samoobnażenia – mogło zostać wydane dopiero kilkadziesiąt lat po śmierci poety.
W swojej „domowej epopei” Białoszewski przygląda się ludziom, znanym i nieznanym. Przygląda się również sobie, odsłania bujne życie towarzyskie, artystyczne, prywatne, erotyczne. Grzesznik, który „grzech” swój wybrał i przełamał tabu. Optymista, któremu życie nie oszczędziło męczarni, choroby i samotności.
"Obowiązkowo – dla miłośników twórczości Białoszewskiego i dla zainteresowanych środowiskiem warszawskiej inteligencji twórczej z lat 70-80; fakultatywnie – dla każdego, kto lubi poznawać życie i myśli ludzi pióra" (Dorota Tukaj).