Kroniki Brata Cadfaela 20. Pokuta brata Cadfaela

Listopad wypełniony złocistym blaskiem słońca wydawał się miłym zakończeniem roku pańskiego 1145, chociaż Anglia pozostawała rozdarta między tych, którzy popierali cesarzową Maud jako władczynię, a tych, którzy przysięgli wierność jej kuzynowi Stefanowi. Bratu Cadfaelowi miała jednak ta słodka jesień przynieść gorzkie owoce…

Do Shrewsbury dotarła wiadomość o straszliwej zdradzie, jakiej dopuścił się Filip FitzRobert, jeden z najgorliwszych dotąd szermierzy sprawy cesarzowej Maud. Wśród uwięzionych przez niego i skazanych na zgnicie w jakimś lochu rycerzy jest Olivier de Bretagne, rycerz wyjątkowy, którego matką była kobieta ze Wschodu, a ojcem, nieznanym Olivierowi, był brat Cadfael. Zdarzyło się to podczas wyprawy krzyżowej, całe lata wcześniej, nim Cadfael został zakonnikiem. Taka więź jest jednak niezwykle mocna, więc narażając się na śmiertelne niebezpieczeństwa i ryzyko złamania ślubów brat Cadfael opuszcza klasztor i wyrusza na poszukiwanie uwięzionego syna…