Gabriel García Márquez
Wybitny kolumbijski pisarz, dziennikarz i działacz społeczny. Jeden z najważniejszych przedstawicieli tzw. realizmu magicznego.W czasie studiów w dodatku literackim "El Espectador" opublikował swoje pierwsze opowiadanie - Trzecia bieda. W 1955 roku ukazuje się jego pierwsza powieść Szarańcza. Prowadzi bardzo aktywne życie, angażuje się politycznie i społecznie. W 1982 otrzymał Literacką Nagrodę Nobla.
Jego najsłynniejsze dzieło to arcydzieło Sto lat samotności (1967, wydanie polskie 1974).Przedstawiona tam fikcyjna osada Macondo symbolizuje dzieje Ameryki Łacińskiej. Inne ważne powieści to m.in.: Zła godzina (1961), Nie ma kto pisać do pułkownika (1961), Jesień patriarchy (1975), Miłość w czasach zarazy (1985).
*
W 1971 roku na łamach „Playboya” ukazała się głośna krótka proza Marqueza pt. The Handsomest Drowned Man in the World opowiadająca o niesamowicie przystojnym topielcu wyrzuconym na brzeg i podziwianym przez całą wioskę.