Krajobrazy literackie. Fotografia 1985-2007

Fotografie Elżbiety Lempp są rezultatem negocjacji między wolnością portretowanego a wymogiem obiektywu. Autorka niczego nie narzuca, raczej słucha i - dosłownie - patrzy. Niektóre portrety potwierdzają niejako to, co o danym pisarzu "się wie", wpół konkretnie, wpół metaforycznie... W świetle widzianym przez Elżbietę Lempp na początku jest często cień. Tylna strona, niejasny głąb (mieszkania, ulicy, lasu), jakaś pierwotna odległość, czyniąca z pierwszego planu fragment perspektywy, rzeczywistość zależną. Na zdjęciach-pejzażach, na zdjęciach-scenkach, ale też na zdjęciach-portretach wzrok ma wiele do zrobienia, dużo do przebiegnięcia...