Korespondencja - Iwaszkiewicz - Wajda

„Oboje z żoną jesteśmy pod wielkim wrażeniem „Wesela”. Mam podziw dla Pana, dla operatora, dla cudownej Mai Komorowskiej, dla gorzkiego Łapickiego [...]. Największy podziw dla Wyspiańskiego i dla nieszczęsnej naszej ojczyzny, dla której aktualność „Wesela” nie zmienia się!” Jarosław Iwaszkiewicz „Wziąłem się do czytania „Panien z Wilka”. Bardzo to miłe zajęcie, kiedy marzy się o filmie, nie myśląc jeszcze o tym, że wszystkie te wspaniałe obrazy, ulotne uczucia będą musiały ubrać się w realne kształty aktorów, krajobrazu, przedmiotów. Tak, materializacja uczuć to mój zawód, ale marzyć mogę, zwłaszcza tak daleko i pod tym błękitnym niebem, zupełnie bezinteresownie. Umarzyłem więc sobie piękny film.” Andrzej Wajda „Piszę książkę „Podróż do Italii” [...] oglądałem Michała Anioła i czytałem Agathę Christie. Z filmów widziałem tylko „Emmanuelle”, ale już nie mogę tych babskich cycków... Kiedy już nastąpi reakcja sukni pod szyję?” Jarosław Iwaszkiewicz „Listy Jarosława Iwaszkiewicza i Andrzeja Wajdy — od czasu
filmowej adaptacji „Brzeziny” do „Panien z Wilka” i planów teatralnej realizacji „Nocy czerwcowej” — są prawdziwą niespodzianką. Jest to rozmowa dwóch bliskich sobie artystów — niespożytych, poszukujących, żyjących w biegu. Urocza książka o dużym ciężarze właściwym.” Tadeusz Sobolewski