Szkarłatny płatek i biały
Akcja książki Michela Fabera rozgrywa się w dziewiętnastowiecznym Londynie. Szkarłatny płatek i biały to powieść skonstruowana jak jej XIX-wieczne poprzedniczki, tyle że bez wiktoriańskiej pruderii.
W książce znajduje się wiele "mocnych" fragmentów: "Jak wiele zwykłych kobiet, a zwłaszcza prostytutek, nosi imię Caroline. Zastajesz ją siedzącą w kucki nad dużą, ceramiczną miednicą pełną letniej wody, ałunu i siarczanu cynku. Używając zaimprowizowanego tłoczka, sporządzonego z drewnianej łyżki i starego bandaża, usiłuje zatruć, usunąć lub w jakiś inny sposób zniszczyć to, co zaledwie przed kilkoma minutami zostawił w niej pewien mężczyzna, na spotkanie z którym właśnie się spóźniłeś. Caroline raz po raz zwilża tłoczek, a woda w misce staje się coraz brudniejsza – jak mniema dziewczyna, jest to pewny znak, że nasienie mężczyzny nie krąży już w niej, lecz w wodzie" - czytamy u Fabera .