Kolaże

Kolaże to własnoręcznie tworzone przez Hertę Müller "osobiste poetyckie pocztówki". Pierwsze z nich powstały z chęci wysłania znajomym "czegoś osobistego": jadąc pociągiem pisarka zaczęła wycinać z gazet słowa i litery, zestawiać je z fotografiami i przyklejać na kartki. Ta forma przerodziła się w poważny zamysł literacki, kontynuowany przez dziesięciolecia.

Lata tych prac wieńczy wydana w sierpniu 2012 roku książka Vater telefoniert mit den Fliegen (Ojciec dzwoni do much). "Frankfurter Allgemeine Zeitung" pisał o zbiorze: "Dzisiaj dominują w tych kolażach radośnie-groteskowe igraszki wyobraźni. Trzeba pamiętać, że kolaże Herty Müller zawdzięczamy przede wszystkim rozrywce - grze w zaskakujący rym i skojarzenia rządzone przez przypadek".

Jak zauważa Maya Jaggi z "The Guardian", właśnie "głębokie poczucie komicznego absurdu może być częściowo odpowiedzialne za jej przetrwanie". Müller uzupełnia tę opinię w wywiadzie udzielonym dziennikarce stwierdzając, że wydarzenia, które ją spotkały, nie sposób opisać w formie linearnej: "Praca z językiem wymaga dla mnie piękna. Wątpię, bym umiała wyrazić to (co mnie spotkało) w pamiętniku".

Siedem lat temu powstał drugi zbiór, z którego utwory znajdą się w Kolażach. O tytule Die blassen Herren mit den Mokkatassen Leszek Szaruga, autor polskiego przekładu, pisze: "stanowi swego rodzaju grę intertekstualną poprzez odwołanie się do tytułu filmu Those Magnificent Men in Thier Flying Machines (Ci wspaniali mężczyźni na swych latających maszynach)". Tłumacz zaznacza również, że przekład takiej formy literackiej jak "kolaż" jest wielkim wyzwaniem, szczególnie z powodu wielu językowych zabiegów autorki.