Kobiety

Główny bohater powieści to alter ego Bukowskiego. Książkę można potraktować niemal jak autobiografię. Bukowski był znany ze swojego alkoholizmu i "zamiłowania" do płci pięknej, niejednokrotnie publicznie się o tym wypowiadał, a w wielu jego powieściach i wierszach tematyka ta nieustannie się przewija. Ile jest czystej prawdy w Kobietach? Trudno jednoznacznie określić. Na pewno niektóre wydarzenia są mocno przejaskrawione, ale nie czas to ani miejsce, żeby snuć na ten temat domysły.

Henry Chinaski wydaje się być szczęśliwym człowiekiem. Ale to szczęście tylko pozorne. Zapewne wielu osobom spodobałoby się prowadzone przez niego życie - nieustające libacje alkoholowe, seks z pięknymi kobietami, niewiele zmartwień. Istny hedonizm, egzystencja pozbawiona choćby krzty ambicji, ale z drugiej strony jakże ponętna... Chinaski do pewnego czasu nie zdaje sobie sprawy z faktu, że kobieta jest istotą posiadającą uczucia, którą można - bardzo często nieświadomie - zranić. Chinaski swoimi poczynaniami niejednokrotnie rani swoje kobiety. W pewnym momencie nachodzi go jednak chwila refleksji. Zatrzymuje się i spogląda na swoje życie z boku. Czy jednak nie jest już za późno na zmianę? Czy dziewczyna, na której mu zależy, będzie w stanie wybaczyć? Czy Chinaski będzie zdolny przedłożyć miłość nad seks i odnaleźć prawdziwe szczęście? Na pewno będzie to trudne zadanie, zwłaszcza w jego przypadku. Czy wyjdzie z moralnego dna, czy też stoczy się jeszcze niżej? W tej niepewności pozostawiam potencjalnego
czytelnika, życząc jednocześnie spędzenia miłych chwil w tym niepoprawnym świecie Charlesa Bukowskiego.