Kobieta zaklęta w kamień

Historia Emilii – dojrzałej kobiety „po przejściach”, która dowiaduje się, że jest chora na sklerodermię – rzadką, przewlekłą chorobę, charakteryzującą się stwardnieniem skóry i tkanek. Podczas pobytu w szpitalu Emilia uświadamia sobie, że jej ciało buntuje się, ponieważ przez lata tłumiła swoje emocje i starała się jedynie spełniać oczekiwania innych. Postanawia zrewidować swoje życie i stawić czoła problemom, przed którymi uciekała.

Emilia jest pisarką, żyje w szczęśliwym związku z Tomaszem - człowiekiem, przy którym wreszcie odnajduje spokój i akceptację. Ma dwie dorosłe córki i syna. Przed laty wyszła bardzo młodo za mąż - chcąc wyrwać się spod wpływu toksycznej matki, mając nadzieję, że życie rodzinne ułoży się szczęśliwie. Macierzyństwo, praca w szkole, a później w teatrze, rozpoczęcie kariery pisarskiej dały jej satysfakcję i spełnienie. Małżeństwo jednak nie było udane, rozstanie przyjęli z ulgą oboje małżonkowie.

Odkrywając własną kobiecość, seksualność, której w małżeństwie nie miała możliwości poznać, Emilia wdała się w romans z Filipem - biseksualistą - owocem tego romansu był Alan. Filip, przerażony wizją ojcostwa, zostawił Emilię samą z dziećmi i obowiązkami.

Po latach ciosem jest dla niej decyzja dorosłego już syna, który wyjeżdża na studia do Francji - do ojca i postanawia z nim zamieszkać. To fakt, z którym Emilia nie potrafi się pogodzić. Jednak w obliczu choroby postanawia pojechać do Paryża na spotkanie z synem i jego ojcem. Wierzy, że jeśli potrafi im wybaczyć, zwycięży chorobę.