Kłuszyn 1610

Do decydującego starcia obydwu armii doszło o świcie 4 lipca 1610 roku nieopodal miejscowości Kłuszyn. Hetman, mając miarodajne wiadomości dotyczące ruchu przeciwnika, wieczorem 3 lipca wraz z 6 500 żołnierzami wyruszył pod Kłuszyn, gdzie spodziewał się zastać obozującego nieprzyjaciela. Ten jednak minął Kłuszyn i rozłożył obozy parę kilometrów dalej, co spowodowało, że chorągwie polskie omal nie minęły pogrążonego we śnie przeciwnika. Na szczęście dla hetmana w obozie cudzoziemskim zagrano pobudkę i to naprowadziło oddziały polskie na obozy nieprzyjaciela. Niemal godzinę trwały przygotowania obydwu stron do bitwy. Żółkiewski czekał z atakiem, aż wszystkie chorągwie wyjdą z lasu. Przeciwnik, którego nadejście oddziałów hetmańskich zaskoczyło, pospiesznie zbierał się i wychodził w pole. Nim obie strony uszykowały się do bitwy, Żółkiewski nakazał chorągwią kozackim spalić wieś, która znajdowała się niemal na środku pola bitwy oraz rozebrać płot, który odgradzał obie armie i mógł utrudnić szarże polskiej jazdy.
Około godziny piątej rano rozpoczęła się bitwa.