Klucze nieba i piekła

Bohaterem i narratorem powieści jest św. Jan Ewangelista, apostoł, ostatni umiłowany uczeń Jezusa Chrystusa, zwany w kościele wschodnim Teologiem. Wraz z Miriam (Maryją), matką Jezusa, opuszcza Aleksandrię i dociera morzem do Efezu. Pobyt Jana w Efezie, jego dyskusje z członkami tamtejszej gminy chrześcijańskiej, przemyślenia, wspomnienia, widzenia, jakie miewa we śnie, są głównym wątkiem powieści.
Książka jest niezwykle erudycyjnym, zdumiewającym wręcz znajomością Pisma Świętego i literatury apokryficznej obrazem wczesnego chrześcijaństwa. Bogaty opis świata starożytnego, ciekawie zarysowane postaci, niezwykły styl to dodatkowe walory tej głęboko refleksyjnej powieści.

Jacek Krakowski, ur. w 1950 roku, debiut książkowy w roku 1983. Autor dwóch tomików wierszy, kilku powieści (Autopsja, Zaraza, Transi inne), książek dla dzieci i młodzieży (_ Uśmiechy roku, Kto tak pięknie gra_ i inne), esejów (m.in. cykl Ciemna strona czasu), scenariuszy. Inspirują go wielkie formy symfoniczne Brucknera i Mahlera oraz filozofia Martina Heideggera. Postać św. Jana Ewangelisty to fascynacja trwająca od debiutu (cykl_ Świt na Patmosw tomie wierszy _ Teatr pamięci) aż po dzień dzisiejszy. Klucze nieba i piekła ukazują się po dziesięcioletnim poszukiwaniu wydawcy dla tej powieści.