Kiedy wiosna nie nadchodzi

„Kiedy wiosna nie nadchodzi” Anny Wysockiej – Kalkowskiej to książka bez skomplikowanej i dogłębnej filozofii, za to o różnych odcieniach miłości zdradzonej, rodzinnej, przyjacielskiej i tej, która rodzi się mimo lęku. Główną bohaterką powieści jest Julia, właścicielka agencji reklamowej, samotna mężatka, której mąż od ośmiu lat przebywa za granicą i nie zamierza wracać do kraju. Weronika – oddana przyjaciółka i prawa ręka w firmie namawia ją na rozwód, ale Julia nie chce o tym słyszeć. Dziewczyna twierdzi, że wciąż kocha swojego partnera, mimo że ze wszystkimi problemami jest sama, nawet wtedy, gdy umierają jej rodzice. Osamotniona po tragicznych przejściach rzuca się w wir pracy, wracając wieczorami do luksusowej, wielkiej, ale wiejącej chłodem willi. Kumulacja problemów powoduje, że kobieta jest coraz bardziej zamknięta w sobie, nie cieszą ją rzeczy, które kiedyś sprawiały radość, za to pogrąża się w coraz większej izolacji od świata. Przełom wydarzeń i negatywnej aury następuje w dniu trzydziestych piątych urodzin bohaterki, kiedy otrzymuje bukiet białych róż od Bernarda, starszego pana, od którego kupiła dom w Kazimierzu Dolnym zaraz po ślubie. Julia postanawia odwiedzić to miasteczko w celu uporządkowania spraw z przeszłości. Na zmianę jej dotychczasowego życia będzie miał też wpływ list od swojej nieżyjącej matki, który odkryje rodzinną tajemnicę...