Kazimierz Marcinkiewicz

Premier Rzeczpospolitej Polskiej w latach 2005-2006. Ukończył fizykę na Uniwersytecie Wrocławskim i studia podyplomowe w zakresie administracji na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracował jako nauczyciel. W latach 1983-90 był członkiem „Solidarności”. Redagował podziemne czasopisma „Pokolenie” i „Aspekty”. W 1989 roku został członkiem Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego (ZChN). W latach 1992-1993 był wiceministrem edukacji w rządzie Hanny Suchockiej. W 1997 roku uzyskał mandat poselski, startując z listy Akcji Wyborczej „Solidarność”, posłem był do 2006 roku. W latach 1999-2000 stał na czele gabinetu politycznego premiera Jerzego Buzka. W 2001 roku opuścił ZChN i utworzył Przymierze Prawicy, które następnie połączyło się z partią Prawo i Sprawiedliwość (PiS). Po zwycięstwie PiS-u w wyborach parlamentarnych we wrześniu 2005 roku został wyznaczony przez prezesa Jarosława Kaczyńskiego na urząd premiera. Po niepowodzeniu rozmów koalicyjnych z Platformą Obywatelską utworzył rząd mniejszościowy,
który 10 XI 2005 roku otrzymał wotum zaufania od klubów parlamentarnych PiS-u, Samoobrony, Ligi Polskich Rodzin i Polskiego Stronnictwa Ludowego. W maju 2006 roku rząd uzyskał większość parlamentarną po utworzeniu koalicji z Samoobroną i LPR, których przedstawiciele weszli w skład gabinetu. Rząd Kazimierza Marcinkiewicza głosił program gruntownej naprawy państwa i solidarnej polityki gospodarczej oraz kładł nacisk na wartości konserwatywne i chrześcijańskie. 10 VII 2006 roku Kazimierz Marcinkiewicz podał się do dymisji, a na czele rządu zastąpił go Jarosław Kaczyński. Marcinkiewicz zrezygnował z mandatu poselskiego i objął stanowisko p.o. prezydenta Warszawy. W październiku 2006 roku jako kandydat PiS-u na prezydenta stolicy przegrał w drugiej turze wyborów z Hanną Gronkiewicz-Waltz. Na początku 2007 roku pełnił funkcję doradcy p.o. prezesa banku PKO BP. Od marca 2007 roku zasiada w Radzie Dyrektorów Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju.