Karolina Wilczyńska

Zodiakalna Panna i numerologiczna jedenastka. Przede wszystkim kobieta, ze wszystkimi zaletami i wadami tej płci. Prowadzi podwójne życie – w jednym jest prezesem własnej fundacji, trenerką, terapeutką i wykładowcą uniwersyteckim, w drugim – żoną, matką nastolatka i właścicielką jamnika z charakterem. Często zastanawia się, które z tych żyć wymaga więcej zorganizowania, cierpliwości i energii. Posiada dar nieograniczonego rozciągania czasu i dzięki temu w wolnych chwilach haftuje, ozdabia przedmioty techniką decoupage’u i tworzy biżuterię, rozmyślając przy tym o rzeczach ważnych i błahych.

Uwielbia słoneczniki i bursztyny, nie znosi chamstwa, bezmyślności i braku tolerancji. Przez świat podąża z nieustającą wiarą w dobro i sprawiedliwość, znosząc z godnością spotkania z mniej sympatyczną częścią ludzkości. Stara się zachować jak najwięcej z dziecięcej części swojej natury, dzięki czemu ma nadzieję nie stać się obojętną na los innych. Idzie przez życie w glanach lub boso zależnie od tego, kogo i co spodziewa się spotkać. Najważniejszy dla niej jest człowiek (nie mylić z tłumem i ciżbą). Widok bezmyślnych ludzkich oczu, chamstwa i głupoty powoduje u niej długie okresy melancholii.

Z niegasnącym zainteresowaniem słucha ludzkich historii. Każdy może opowiedzieć jej swoją pisząc na adres: list@karolinawilczynska.eu. Z tych rozmyślań powstają historie, które potem opisuje.

Ambasadorka kampanii społecznej promującej czytelnictwo „Książka jest kobietą”

Autorka powieści: Performens (2006), Ta druga (2011), Anielski kokon (2013). Jej opowiadanie „Tam chciałbym się zestarzeć” zajęło pierwsze miejsce w kategorii horror w konkursie „Secretum caligo”, a opowiadanie „Wyznanie Penelopy” pierwsze miejsce w konkursie „Littera Scripta”."