Karawele wracają

Jest rok 1974. W Lizbonie dobiegają końca rządy wojskowej dyktatury Salazara. Tytułowe karawele, które przed wiekami nisły ku nieznanym kontynentom portugalskich odkrywców odkrywców, konkwistadorów i misjonarzy, wróciły właśnie do macierzystego portu. Na brzeg schodzą bohaterowie, ale jakże odmienieni.
Legendarny Vasco da Gama jest teraz szulerem obdzierającym ze skóry naiwnych wieśniaków. Wybitny poeta Luis Vaz de Camoes błądzi po nabrzeżu ciągnąc za sobą trumnę ze zwłokami ojca. Wyniesiony na ołtarze misjonarz Francisco Xawier okazuje się spekulantem prowadzącym podejrzany pensjonat.
W tym samym czasie, z kolonii, które wkrótce ogłoszą niepodległość, powracają do ojczyzny tysiące Portugalczyków. W podłych barach, nocnych klubach i w ciemnych zaułkach Lizbony spotykają dawnych bohaterów. Początek i koniec czasów portugalskiej potęgi nakładają się na siebie.
Na tle pogrążonej w mroku Lizbony, przy akompaniamencie komunikatów wojennych, rozpoczyna się tragikomiczny spektakl, w którym głowne role odgrywają widma portugalskiej historii.

Antonio Lobo Antunes, w zgodnej opinii europejskich i amerykańskich krytyków literackich jeden z najwybitniejszych prozaików naszych czasów, łączy w swoich powieściach nieokiełznaną wyobraźnię godną mistrzów realizmu magicznego z najlepszymi tradycjami prozy europejskiej.
Od wielu lat odważnie i przenikliwie penetruje mroki portugalskiej historii, przysparzając sobie licznych wrogów w ojczyźnie i wielbicieli na całym świecie.
W książce Karawele wracają, kontrowersyjnej, ale tak jak i inne jego powieści zachwycającej literackim kunsztem, opowiedział na nowo historię narodzin i upadku portugalskiego imperium kolonialnego.