Kaprys historii

To powieść pojemna - trzy kontynenty, sześć krajów, kilkanaście postaci, dziesięć dekad - ale nie przepełniona. Dynamiczna, ale pozwalająca czytelnikowi nadążać za autorem. Brawurowa, na granicy pisarskiego ryzyka, ale trzymająca się zasad, które ją kontrolują. I co najważniejsze, dobrze opowiedziana. A opowiadanie jest sednem literatury, o czym my, autorzy, przypominamy sobie tym niechętniej, im trudniej nam ono przychodzi. Książka, którą polecam każdemu, kto stawiając wymagania literaturze, jest w stanie postawić je również sobie.