Józef Ignacy Kraszewski

Powieściopisarz, poeta, publicysta, krytyk literacki.

Pochodził z rodziny szlacheckiej z Podlasia. Studiował w Wilnie, lecz studiów nie ukończył, gdyż został aresztowany przed wybuchem powstania listopadowego. Po zwolnieniu gospodarował na wsi, pisując do "Tygodnika Petersburskiego" artykuły publicystyczne i opowiadania.

Przez dziesięć lat (1841-1851), żyjąc na głuchej wsi, wydawał w Wilnie czasopismo naukowe "Athenaeum", przeniósł się do Warszawy, gdzie w latach 1859-1862 redagował "Gazetę Polską". Po powstaniu styczniowym musiał opuścić kraj i emigrował do Drezna.

W czasie wojny prusko-francuskiej oskarżono go o zdradę stanu i szpiegostwo; osadzono go w więzieniu, które opuścił w ciężkim stanie zdrowia. Wyjechał do Włoch, a potem do Szwajcarii. Zmarł w Genewie.

Uprawiał wszystkie gatunki literackie: poezję, prozę i dramat. Jego dorobek obejmuje ponad 200 powieści (zebranych w ponad 400 tomach), 150 opowiadań i nowel, wiele tomów poezji, grotesek itp. Tłumaczył na polski z pięciu języków.