Jerzy Gruza

Jerzy Gruza jest reżyserem kultowych seriali takich jak Wojna domowa czy Czterdziestolatek. Nierzadko nazywany "mistrzem komedii", w szczególności krótkich form telewizyjnych.

Jerzy Gruza – kariera

Jerzy Gruza urodził się w 1932 roku w Warszawie. Studiował na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Teatralnej i Telewizyjnej im. Leona Schillera w Łodzi. Naukę ukończył w 1956 roku.

Na początku kariery reżyserskiej Jerzy Gruza był związany z TVP. Współpracował z Jackiem Fedorowiczem i Bogumiłem Kobielą przy takich programach jak "Poznajmy się", "Małżeństwo doskonałe", "Runda" czy "Kariera".

Jerzy Gruza w Teatrze Telewizji wyreżyserował kilka znanych przedstawień na podstawie arcydzieł literatury m.in. Gron gniewu Johna Steinbecka, Mieszczanin szlachcicem Moliera czy Szkoły wdów Jeana Cocteau.

Jerzy Gruza jako reżyser jest głównie znany jako twórca kultowych seriali takich jak "Wojna domowa" (1965-1966), "Czterdziestolatek" (1974-1977), Pierścień i róża (1987), Czterdziestolatek. 20 lat później (1993) oraz Tygrysy Europy (1999, 2003).

W swojej pracy Jerzy Gruza najczęściej współpracował z Bohdanem Łazuką, Wojciechem Cyganem, Wiesławem Gołasem, Januszem Rewińskim, Zofią Czerwińską i Ireną Kwiatkowską – najbardziej znaną jako Kobieta Pracująca z serialu "Czterdziestolatek".

Jerzy Gruza jest odpowiedzialny za stworzenie dwóch filmów satyrycznych związanych z reality-show Big Brother – Gulczas, a jak myślisz? (2001) oraz Yyyreek!!! Kosmiczna nominacja (2002).

W latach 1983-1991 Jerzy Gruza pełnił stanowisko dyrektora Teatru Muzycznego w Gdyni. Przeniósł na deski polskiego teatru takie musicale jak: 'Skrzypek na dachu", "Jesus Christ Superstar", "Les Miserables", "Człowiek z La Manchy", "Żołnierze Królowej Madagaskaru".

Jerzy Gruza – książki

Jerzy Gruza jest autorem następujących książek:

• "Czterdzieści lat minęło jak jeden dzień" (1998) – opowieść Jerzego Gruzy o filmach, reżyserii, scenopisarstwie;
• "Telewizyjny alfabet wspomnień w porządku niealfabetycznym" (2000) – zbiór felietonów o świecie filmowym oraz osobach z nim związanych;
• "Człowiek z wieszakiem. Życie zawodowe i towarzyskie" (2003) – książka wypełniona jest śmiesznymi anegdotami z życia Jerzego Gruzy;
• "Pasaże warszawskie" (2004) – publikacja jest zbiorem krótkich felietonów, w których pojawia się jeden główny motyw – Warszawa;
• "Stolik. Anegdoty, plotki, donosy" (2010) – refleksja Jerzego Gruzy nad życiem w świecie filmowym. Czytelnik poznaje w tej publikacji nie tylko postać reżysera, ale również inne osoby związane ze światem telewizji;
• "Rok osła" (2011) – pamiętnik odnoszący się do wydarzeń z 2010 roku, w tym katastrofy smoleńskiej oraz imienin Jana Nowickiego;
• "Najpiękniejsza. Opowiadania z nieoczekiwanym zakończeniem" (2011) – to zbiór krótkich historii przepełniony z jednej strony grozą, a z drugiej – ironią;
• "Głową o stolik. Kronika wypadków niemedialnych" (2013) – zapiski Jerzego Gruzy dotyczące życia codziennego. Pojawiają się tutaj również anegdoty i zabawne historie z życia reżysera.

Jerzy Gruza – ciekawostki

• Żoną Jerzego Gruzy jest aktorka, Grażyna Lisiewska. Mają syna Pawła Gruzę, prawnika;
• W 2017 roku Jerzy Gruza otrzymał statuetkę Platynowe Lwy na Festiwalu Filmowym w Gdyni za całokształt twórczości. Dostał także "Super Wiktora" w 1993 roku.