Jan Walencik

Mieszka w Białowieży. Jako nastolatek postanowił, że będzie wykonywał zawód związany z przyrodą, ale nie umiał jeszcze skonkretyzować swoich planów. Próbował zajmować się chemią, lecz po paru wybuchowych doświadczeniach rodzice odciągnęli go od tych zamiłowań. Fotografowanie okazało się znacznie bezpieczniejszą pasją. Pierwsze widoki młody autor uwieczniał z sentymentem wspominaną "Smieną 8".

W 1983 roku Jan Walencik podjął współpracę z redakcją edukacyjną TVP (wcześniej związał się na stałe z popularnym "Zwierzyńcem"). Od tamtego czasu razem z żoną Bożeną realizuje dla telewizji filmy przyrodnicze. Do chwili obecnej państwo Walencikowie mają w dorobku ponad czterdzieści różnych form filmowych, w tym dwa godzinne dokumenty - Ostatnie lasy i Wody śródlądowe, dużą produkcję przygotowaną w ramach ośmioodcinkowego międzynarodowego serialu Żyjąca Europa.

Niemal za każdy film uzyskali główne nagrody na różnych festiwalach. Ważnym momentem w pracy tej pary realizatorów był pięcioodcinkowy serial Tętno pierwotne j puszczy, niezwykle oryginalna i przesycona osobistym tonem opowieść o Puszczy Białowieskiej.

Na kanwie filmu powstał pierwszy obszerny album fotograficzny Jana Walencika (1997) wyróżniający się na tle dotychczasowych książek o polskiej przyrodzie sposobem kompozycji i bardzo pomysłową narracją. Rok później w podobnej konwencji edytorskiej wydano tom zatytułowany Dolina nieujarzmionej rzeki. Tym razem fotograf odkrywał przed czytelnikami tajemnice Biebrzańskich Bagien.

W najnowszej publikacji pt. Bobry z zapomnianej Jaćwieży autor starannie penetruje inny zakątek północn0--wschodniego trójkąta Polski, Wigierski Park Narodowy. Do stale obecnego w swej pracy motywu Puszczy Białowieskiej wraca w niewielkim tomiku z serii "Tego nie ma w podręczniku". Dominującą cechą dotychczasowych prac obojga autorów jest spontaniczny, niepospolity zachwyt naturą i chęć dzielenia się radością z jej podglądania. Praca nad albumami jest powodem szczególnej satysfakcji pana Jana. O ile bowiem na film składają się dokonania wielu osób, o tyle fotografia - jak sam mówi - jest jego " własnym, niezależnym, najbardziej prywatnym światem.