Jan Prokop

Studiował filologię romańską i filologię polską, najpierw na Uniwersytecie Warszawskim, a potem na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutował w 1951 r. jako krytyk literacki w piśmie "Dziś i jutro".

W 1960 r. został pracownikiem naukowym Instytutu Badań Literackich PAN. Był stypendystą Iowa City w USA. Wykładał literaturę polską na uniwersytetach w Kanadzie i we Włoszech. Współpracował z czasopismami emigracyjnymi: "Aneksem" i "Kulturą". Drukował także w wychodzących poza cenzurą "Arce", "Kulturze Niezależnej", "Pulsie" i "Zapisie".

W latach 1987-90 wykładał na wydziale filologii romańskiej w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Był członkiem zespołu redakcyjnego pisma "Arka". Publikował w "Arcanach" i "Dekadzie Literackiej". Od 1989 r. należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Jest autorem szkiców literackich: "Lekcja rzeczy", "Szczególna przygoda żyć nad Wisłą", "Wyobraźnia pod nadzorem. Z dziejów literatury i polityki w PRL", "Pisarze w służbie przemocy", "Sowietyzacja i jej maski. PRL w latach stalinowskich". Jego najnowsze dzieło "Od Robespierre'a do Lenina" (2002 r.) to opowieść o mitach i ideologiach.