Jan Kasprowicz

Poeta, dramaturg, tłumacz i krytyk.

Syn chłopa analfabety. Studiował w Dreźnie i we Wrocławiu, związany wówczas z konspiracyjną lewicą, aresztowany i uwięziony na pół roku za działalność socjalistyczną (1887); następnie we Lwowie (doktorat 1904).

Debiutował w 1882 w "Kłosach". Autor m. in. poematu "Giordano Bruno", cykli wierszy "Z chałupy", "Obrazy i obrazki".

Poezja Kasprowicza jest przede wszystkim najbardziej autentycznym dokumentem niedoli chłopskiej, dla której poeta znalazł przekonujący wyraz w "Księdze ubogich", odnajdując także własną formę prostej i czytelnej liryki osobistej. Zmarł w Poroninie.