Jan Jakub Rousseau

Niniejsza książka dotyczy myśliciela żyjącego przed trzema wiekami, posiada ona jednak swoją aktualność. Gdy czyta się w niej o rozwarstwieniu społeczeństwa na niewyobrażalnie bogatych i skrajnie biednych, o kultywowaniu dobrych manier i sztuk pięknych a jednocześnie o zabobonach, przesądach i kuglarstwie, o ideach wolności i tolerancji a zarazem o przemocy i zapędach dyktatorskich, czy wreszcie nie tyle o ufilozoficznieniu literatury, sztuki, historii, pedagogiki czy polityki, co o zawładnięciu przez nie filozofii, można poczuć się swojsko. Pokazuje to, jak współczesna nam kultura, określana mianem „postmodernizmu”, mianem równie niejasnych jak „Oświecenie” czy „oświeceniowy racjonalizm”, czerpie z tamtego, odległego już okresu i jest w nim zakorzeniona...