Jan Długosz

Urodzony w 1415 roku. Wybitny historyk, dyplomata. Syn ubogiego szlachcica, biorącego udział w bitwie pod Grunwaldem, studiował na Akademii Krakowskiej. Piastował godność kanonika krakowskiego, sandomierskiego, kieleckiego i wiślickiego. Był sekretarzem i kanclerzem biskupa Zbigniewa Oleśnickiego. Pracował w służbach dyplomatycznych króla Kazimierza Jagiellończyka. Od 1467 r. zajął się wychowaniem synów monarchy: Władysława, Kazimierza, Jana, Aleksandra, Zygmunta i Fryderyka. Podczas częstych podróży po kraju chłopcy wcześnie wstawali, nosili skromną odzież, jedli niewyszukane potrawy i dużo czasu poświęcali na naukę. W ten sposób nauczyciel przygotowywał ich do trudnej sztuki rządzenia. Największym dziełem Długosza są Roczniki, czyli Kroniki sławnego Królestwa Polskiego, które prowadził do ostatnich chwil swego życia. Najsłynniejszy polski dziejopis zmarł w 1480 r. i został pochowany w krakowskim kościele na Skałce .